نماز

نماز

نماز

نماز

وقت نماز

وقت نماز

 وقت نمازهای پنچگانه

 نماز صبح

 نماز ظهر و عصر

 نماز مغرب و عشا

 وقت نمازهای غیر همیشگی

نماز صبح


وقت نماز صبح، از اذان صبح است تا طلوع آفتاب و باید در این فرصت خوانده شود.


نماز ظهر و عصر


وقت نماز ظهر وعصر، از نیمروز (ظهر) است تا مغرب، که نمازگزار باید در این فاصله، ابتدا نماز ظهر را بخواند و پس از آن، نماز عصر را.


نماز مغرب و عشا


از اذان مغرب – که کمی بعد از غروب آفتاب است – تا نیمه شب، وقت نماز مغرب و عشا است و باید نماز مغرب، قبل از عشا خوانده شود.
بهتر است انسان، نماز را در اول وقت بخواند، و هرچه به اول وقت نزدیکتر باشد ثواب بیشتری دارد.
اگر کسی نمازهای خود را در وقت تعیین شده نخواند گناه کرده و باید بعداً به نیت "قضا" بخواند.

 

وقت نمازهای غیر همیشگی
(که در زمانهای مخصوص واجب شود)


1- نماز آیات؛ زمانی واجب می شود که زلزله شود یا خورشید و یا ماه بگیرد (کسوف یا خسوف شود). همچنین اگر رعد و برق شدید شود یا بادهای سیاه وزرد و سرخ بوزد که بیشتر مردم بترسند.
2- نماز میت؛ وقتی واجب می شود که فرد مسلمانی از دنیا برود. اگر حتی یک نفر هم بر مرده نماز بخواند کافی است.
3- نماز طواف؛ دو رکعت است و بعد از طواف خانه خدا، در حج یا عمره واجب می شود.
4- نماز نذر؛ اگر کسی نذر کند که نمازی بخواند، باید به آن نذر عمل کند واگر وقت مخصوصی را برای آن مشخص کرده، باید در همان وقت بخواند.

چرا نماز بخوانیم؟

جهان را آفریدگاری است دانا و توانا که موجودات را به گونه ای زیبا آفریده و همه را از نعمتهای مورد نیازشان برخوردار کرده است.آنگاه از میان آنان ، انسان را برگزید و از نعمت عقل بهره مندش ساخت ، و به او قوه انتخاب و اختیار عطا کرد تا بتواند به کمک آن ، راه نیک و بد را تشخیص دهد ، از زشتیها دوری کند و به خوبی ها رو آورد و بدینوسیله سعادت دنیا و روز واپسین را تأمین کند.آیا تا کنون با خود اندیشیده ایم که چگونه می توانیم شکر این همه نعمت را به جا آوریم؟
و آیا هیچگاه به این فکر بوده ایم که چگونه می توانیم آفریدگار بزرگ را سپاس گوییم، وظیفه انسانی خود را به انجام رسانیم وفرمانش را اطاعت کنیم؟
نماز، شکر نعمت های بیکران الهی و توجه به قدرت بی پایان اوست.
نماز، نزدیکترین شیوه ارتباط با خالق یکتا وجلوه ای است از بندگی انسان در پیشگاه او.
نماز، عالی ترین ذکر خدا ، موجب آرامش و اطمینان قلبها، مایه صفای باطن و روشنی روح و روان است.
نماز، همچون نهر آبی است که نمازگزار ، روزی پنج مرتبه خود را در آن شستشو می دهد.
نماز، بسیج همگانی انسانهای وراسته ، در هر صبح و شام و در هر جماعت و جمعه است.نماز، انسان و جامعه را از کارهای زشت و ناپسند باز می دارد.نماز ، در بین واجبات ، اهمیت بسیار دارد و نمازگزار نزد خداوند دارای مقامی است بس والا و ارزشمند.