چرا نماز بخوانیم؟

جهان را آفریدگاری است دانا و توانا که موجودات را به گونه ای زیبا آفریده و همه را از نعمتهای مورد نیازشان برخوردار کرده است.آنگاه از میان آنان ، انسان را برگزید و از نعمت عقل بهره مندش ساخت ، و به او قوه انتخاب و اختیار عطا کرد تا بتواند به کمک آن ، راه نیک و بد را تشخیص دهد ، از زشتیها دوری کند و به خوبی ها رو آورد و بدینوسیله سعادت دنیا و روز واپسین را تأمین کند.آیا تا کنون با خود اندیشیده ایم که چگونه می توانیم شکر این همه نعمت را به جا آوریم؟
و آیا هیچگاه به این فکر بوده ایم که چگونه می توانیم آفریدگار بزرگ را سپاس گوییم، وظیفه انسانی خود را به انجام رسانیم وفرمانش را اطاعت کنیم؟
نماز، شکر نعمت های بیکران الهی و توجه به قدرت بی پایان اوست.
نماز، نزدیکترین شیوه ارتباط با خالق یکتا وجلوه ای است از بندگی انسان در پیشگاه او.نماز، عالی ترین ذکر خدا ، موجب آرامش و اطمینان قلبها، مایه صفای باطن و روشنی روح و روان است.
نماز، همچون نهر آبی است که نمازگزار ، روزی پنج مرتبه خود را در آن شستشو می دهد.نماز، بسیج همگانی انسانهای وراسته ، در هر صبح و شام و در هر جماعت و جمعه است.نماز، انسان و جامعه را از کارهای زشت و ناپسند باز می دارد.نماز ، در بین واجبات ، اهمیت بسیار دارد و نمازگزار نزد خداوند دارای مقامی است بس والا و ارزشمند.